Byłeś też świetną lekcją, udzielną z mądrością cierpliwego nauczyciela. Dzięki temu właśnie, jesteś pierwszym rokiem od kilku lat, gdzie burzowe widmo problemów nie wsiało nad nami nieustannie. Gdzie nauczyliśmy się czerpać z wspólnych chwil całymi garściami. Gdzie docenialiśmy każdą minutę – tą trudną: pełną krzyku, łez, frustracji, jak i tą łatwą: ubraną w uśmiechy, miłe gesty i dobre słowo. 

Byłeś też Rokiem trudnych decyzji, jednak podejmowanych z lżejszym sercem. Byłeś pierwszym Rokiem od lat, który pokazał nam że możemy w przyszłość patrzeć z nadzieją. Że nadzieja jest też dla nas. 

Szanowny Dwa Tysiące Dziewiętnasty Roku, byłeś dobrym towarzyszem, a teraz stoisz w drzwiach, by minąć się z Młodzieżą. Na ustach masz życzliwy uśmiech przyprószony doświadczeniem. 

Dziękuje Ci za ten uśmiech, za cierpliwe lekcje i spokój jaki wniosłeś do naszego życia. Dziękuję za czas, który mogłam poświęcić dzieciom, rodzinie, przyjaciołom. Dziękuję za doświadczenia, którymi nas obdarzyłeś, czyniąc mądrzejszymi, wdzięcznymi, i spokojniejszymi.

Nowy Roku, mijając się w drzwiach ze Starym, zwolnij chwilkę. Skosztuj doświadczenia swojego poprzednika, byś mógł być równie łaskawy co schodzący z warty kolega. Obdaruj Nas wszystkich ciepłą myślą i radą. Każdy dzień pozwól przeżyć godnie i dobrze. Podsyłaj Nam dobrych ludzi, podsycaj w nas nadzieję i wytrwałość, a naszym dzieciom przynieś radość i spokój. Nie żałuj Nam cierpliwości, mądrości i życzliwości. Przynieś siłę i pomysły. Daj okazję do szalonego tańca, jak i refleksji i zadumy. 

Utrzymaj dobry trend dla Nas, naszych bliskich i przyjaciół, byśmy za rok równie życzliwie mogli poklepać się po plecach. 

Mądrzejsi przeszłością i nie lękając się przyszłości.